برای چندمین بار داشتم فیلم میان‌ستاره‌ای (Interstellar) را می‌دیدم و برای چندمین بار، داشتم فکر می‌کردم چقدر انسان‌های علم‌زده خودشان را به در و دیوار می‌زنند تا خدا را از معادلات جهان حذف کنند: یک بار به نظریه تکامل داروین متوسل می‌شوند! یک بار به موجودات فضایی! و این بار در فیلم میان‌ستاره‌ای می‌خواهند بگویند که خالق مهربانی که برایمان یک کرمچاله در گوشه‌ای از کهکشان قرار داده تا نسل انسان منقرض نشود، انسانهایی هستند که در ابعاد بالاتر زندگی می‌کنند و زمان برای آنها بی‌معناست!
نکته دیگر در داستان فیلم میان ستاره‌ای (و فیلمهای مشابه دیگر مثل 2012) حذف چیزی به اسم «معاد» است. سوال اینست که انسان تا چه زمانی می‌خواهد در این دنیا زندگی کند؟ داستان این فیلمها می‌گویند اگرچه انسانها می‌میرند اما انسان برای همیشه در این دنیا زندگی خواهد کرد و اگر آفریدگار انسان و جهان اراده کند تا دنیا تمام شود، انسان با علم و فناوری خود، تاریخ را دوباره آغاز می‌کند!
عجب! اِنّ الانسانَ لِرَبّه لَکَنود.
درباره این سایت